รีวิว เชกสเปียร์ต้องตาย (2024) Shakespeare Must Die

ภาพยนตร์เรื่องนี้เป็น เรื่องราวตำนานการเมืองและไสยศาสตร์ที่แปลเป็นไทยตามต้นฉบับละคร โดยโศกนาฏกรรมแม็คเบ็ธถูกดัดแปลงเพื่อให้เป็นภาษาของภาพยนตร์และเข้ากับบริบทของวัฒนธรรมไทย เรื่องราวดำเนินไปพร้อมกันในสองโลก คือ โลกของโรงละคร-โลกของขุนพลกระหายเลือด มักใหญ่ใฝ่สูง งมงายในไสยศาสตร์ ผู้สถาปนาตนเองขึ้นเป็นราชาโดยฆาตกรรม รีวิวหนังเอเชีย

และ โลกภายนอก ในชีวิตร่วมสมัยของนักปกครองเผด็จการของประเทศสมมติแห่งหนึ่ง ผู้ที่งมงายในไสยศาสตร์ โหดเหี้ยม และบ้าอำนาจ ซึ่งมีชื่อเรียกเพียงว่า ‘ท่านผู้นำ’ และภริยาไฮโซน่าสะพรึงกลัว เหตุการณ์ต่างๆ ในสองโลกแฝดนี้ส่องสะท้อนกันและกัน ค่อยๆ เริ่มซึมเข้าหากัน กระทั่งประสานงากันอย่างรุนแรงและโหดร้าย เมื่อคณะละครต้องชดใช้ด้วยชีวิต โทษฐานบังอาจแสดงละครเรื่องนี้ในสังคมที่ปกครองโดยมนุษย์เช่นท่านผู้นำ โดยพวกเขาคิดที่จะต่อสู้กับความกลัวด้วยศิลปะ

ภาพยนตร์เรื่องนี้ได้รับการสนับสนุนจากกองทุนไทยเข้มแข็ง ผ่านสำนักงานศิลปวัฒนธรรมร่วมสมัย กระทรวงวัฒนธรรม และเป็นเรื่องสุดท้ายที่ได้รับทุนนี้ ภาพยนตร์เรื่องนี้มีเจตนารมณ์ที่ดีต่อมนุษยชาติ เพราะเป็นเรื่องของ บาปบุญคุณโทษ และมิได้มีลักษณะหมิ่นเหม่ต่อสถาบันเบื้องสูงแต่อย่างใด จึงอนุมัติให้ทุนสนับสนุน ‘เชคสเปียร์ต้องตาย’ เป็นจำนวนเงิน 3 ล้านบาท มานิต ศรีวานิชภูมิ ผู้อำนวยการสร้างภาพยนตร์และเป็นผู้ยื่นขอเรทติ้ง เป็นศิลปินอิสระ ผลงานที่เป็นที่รู้จักคือชุดภาพถ่าย Pink Man ที่มีภาพชายร่างท้วม สวมสูทสีชมพู และรถเข็นซูเปอร์มาร์เกต